Soms zijn de rechthebbenden van een werk niet meer te achterhalen, bijvoorbeeld omdat erfgenamen onbekend zijn. Dit soort werken worden “verweesde werken” genoemd. Voorbeelden hiervan zijn oudere muziekstukken of films waarvan de makers of erfgenamen niet meer bestaan.
Volgens de Europese richtlijn voor verweesde werken mogen erfgoedinstellingen, zoals musea of bibliotheken, deze werken gebruiken na een zorgvuldige zoektocht naar de rechthebbenden. Mocht een rechthebbende zich alsnog melden, dan worden de rechten gerespecteerd.